MICET to sieć niewielkich pomieszczeń – pracowni, z rozrzuconymi rekwizytami, książkami, elementami scenografii i klasykami dizajnu. Pięć tematów: WOLNOŚĆ, MY/ONI, EMOCJE, CIAŁO, NOWE organizuje przestrzeń w ścieżki, wyznaczone wokół archiwalnych i współczesnych przedstawień Starego Teatru. Każda ze ścieżek składa się z części edukacyjnej oraz programu ćwiczeń warsztatowych.

Wolność

Co dzisiaj ogranicza naszą wolność, w świecie mikro i makro konfliktów? Wojny, choroby, uzależnienia, brak pieniędzy, a może myśli w naszej głowie? Teatr jest polem ciężkich walk o wolność i tożsamość (widzów oraz artystów). Diagnozuje współczesne formy zniewolenia, nie oferując łatwych rozwiązań czy jednoznacznych podpowiedzi: jak żyć, żeby nie zwariować i jak pozostać sobą.

MY / ONI

Czy ONI to uchodźcy, imigranci, rowerzyści i weganie, wspólnota LGBT, a może sąsiedzi o innych poglądach? Gdzie przebiega granica między „lepszym” i „gorszym”, pilnowaniem „własnych interesów” a otwartą agresją? Czy mimo pogłębiających się różnic damy jeszcze radę stanąć pod wspólnym sztandarem? A w teatrze – co tak naprawdę odróżnia Aktorów od Widzów i czy każdy może zostać artystą?

Emocje

Czy teatr może być rodzajem zbiorowej terapii – jak porozumieć się mimo różnic, żyć bez retuszowania (innych i samych siebie) oraz rozpoznawać problemy, które budują dystans? W MICET przyglądamy się skomplikowanym sytuacjom emocjonalnym bohaterów Jarockiego, Lupy czy Warlikowskiego. Wspólnie pytamy czy happy end (po naszych prywatnych końcach świata) jest jeszcze w ogóle możliwy? I czy do szczęścia faktycznie potrzebujemy szczęśliwych zakończeń?

Ciało

Sacrum i profanum, świętość i zgorszenie. Jest przedmiotem badań i manipulacji, obiektem pożądania, tematem tabu, czasem naszym własnym wrogiem. Prywatne i publiczne, zakrywane i rozbierane, torturowane i wyginane przed obiektywem smartfona – w teatrze jest podstawowym środkiem ekspresji. Wykorzystując techniki improwizacji, testujemy w MICET nasze własne ciała: co nam komunikują, jak je odblokować, żeby uwolnić negatywne emocje i naturalną energię.

Nowe

Nowe technologie otworzyły przed artystami nowe możliwości stwarzania i redefiniowania teatralnych światów. Efekty świetlne i projekcje video, live stream i elementy performance’u przenikają się nawzajem, tworząc unikalne zestawienia. Poszerzają granice teatru, docierając do szerszego grona odbiorców. Konsumując nowe media, teatr wchodzi z nimi dialog, stając się przestrzenią mediacji między tym co ludzkie, a technologicznie rozwijaną rzeczywistością. Zachęca widza do interakcji i czynnej interpretacji przedstawień. Diagnozując tu i teraz w ciągle nowy sposób, projektuje przyszłość.